Πως θα λειτουργεί το Ελλάνιο Αξιακό Σύστημα στην Ελλήνων Πολιτεία.

ΘΕΤΙΣ

Όλοι θα έχουμε καταλάβει λιγότερο ή περισσότερο, ειδικά το τελευταίο διάστημα πως οι νόμοι που βγαίνουν παγκοσμίως θα τολμήσω να πω, δεν έχουν καμία βάση, καμία σταθερή, και όπως βλέπουμε σε καμία περίπτωση δεν έχουν για βάση τον άνθρωπο.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Υπάρχει κάποιο αξιακό στην παραγωγή των νόμων; Λαμβάνονται υπόψη τα ανθρώπινα δικαιώματα έτσι όπως έχουν αποτυπωθεί;

Βλέπουμε νόμους να δυναστεύουν τους ανθρώπους και να καταπατούν δεκάδες δικαιώματα που έχουν κατοχυρωθεί στο πέρασμα του χρόνου. Βλέπουμε επίσης να καταπατούν και συμφωνίες και συνθήκες που οι ίδιοι έχουν κατοχυρώσει, όπως ο κώδικας της Νυρεμβέργης που είναι και επίκαιρος στις μέρες μας.

Το οξύμωρο σε όλο αυτό φυσικά είναι πως ενώ οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε πως οι νόμοι δεν είναι ποτέ υπέρ μας, θεωρούμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι΄αυτό και τους εκτελούμε. Μάλιστα πολλές φορές βρίσκουμε και τρόπους να τους εκτελούμε με διαφορετική ερμηνεία από αυτή που δίνει ο ίδιος ο νόμος. Βλέπετε τα παραθυράκια και το δαιδαλώδες σύστημα πολυνομίας δίνει το δικαίωμα σε όσους ψάχνουν ή έχουν άλλους να ψάχνουν να βρίσκουν αυτούς τους τρόπους.

Πρέπει να συμβαίνει αυτό; ή απευθείας παράγεται αδικία προς το σύνολο.

Ας το δούμε από την αρχή όμως με σωστές βάσεις δομημένες σε αξίες και αρχές που διέπουν τον ίδιο τον άνθρωπο, το ίδιο το Ι δημιούργημα που είμαστε όλοι.

Ας μιλήσουμε για το ελλάνιο αξιακό σύστημα που τόσο λείπει από τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Καταρχάς ένας νόμος που αδικεί έστω και έναν πολίτη μέσα στη κοινωνία είναι αυτόματα άκυρος.

Από που προκύπτει όμως αυτό;

Το ελλάνιο αξιακό που έφερε και γείωσε ο Αρτέμης Σώρρας και που το έχουμε καταθέσει στον Άρειο Πάγο μαζί με τις προγραμματικές δηλώσεις του φορέα Ελλήνων Συνέλευσις, αναφέρει την επόμενη μέρα. Και σε αυτό θα ΕΠΙ ΚΕΝΤΡΩΘΟΥΜΕ σήμερα.

Πως θα λειτουργεί το ελλάνιο αξιακό σύστημα στην Ελλήνων Πολιτεία. Πως θα βγαίνουν οι νόμοι όταν και εφόσον τους χρειάζεται η πολιτεία;

Και λέω αν και εφόσον χρειάζονται, γιατί από μόνο του το αξιακό αν εφαρμοστεί είναι σίγουρο πως δεν θα χρειάζονται επιπλέον "δικλείδες" ασφαλείας για την πολιτεία. Οπότε όλα έχουν να κάνουν με την εφαρμογή του αξιακού συστήματος από τον καθένα μας.

Το αξιακό αυτό που αναφέρω δεν είναι κάτι νέο, είναι αξίες και αρχές με τις οποίες γεννιόμαστε και που χάνουμε σιγά σιγά στο πέρασμα των χρόνων και της άθλιας παιδείας που λαμβάνουμε μέχρι να ενηλικιωθούμε. Ο Αρτέμης Σώρρας ήταν αυτός που μας θύμισε όλες αυτές τις αξίες και τις αρχές.

Αρχικά είναι οι ΑΞΙΕΣ, οι ιδιότητες οι οποίες όσο περισσότερο αναδεικνύονται από τον άνθρωπο τόσο περισσότερο τον τοποθετούν στην μεσότητα.

ΜΕΣΟΤΗΤΑ: το κεντρικό σημείο κάποιας έννοιας ή ενός νοήματος κατά τον Αριστοτέλη «πρῶτον οὖν τοῦτο θεωρητέον, ὅτι τὰ τοιαῦτα πέφυκεν ὑπ᾽ ἐνδείας καὶ ὑπερβολῆς φθείρεσθαι, (δεῖ γὰρ ὑπὲρ τῶν ἀφανῶν τοῖς φανεροῖς μαρτυρίοις χρῆσθαι) ὥσπερ ἐπὶ τῆς ἰσχύος καὶ τῆς ὑγιείας ὁρῶμεν». Ηθικά Νικομάχεια Β΄1104a, 13 -16»

Ο Αριστοτέλης φυσικά ορίζει τη μεσότητα σε συνάρτηση με την αρετή που είναι η ίδια από μόνη της αξία, μια από τις δώδεκα όπως βλέπετε και παραπάνω.

Καταλαβαίνετε πως όλα θα ήταν εντελώς διαφορετικά αν όλοι εμείς εφαρμόζαμε για αρχή τις αξίες αυτές. Φανταστείτε μια πολιτεία με πολίτες που αγγίζουν τη μεσότητα. Θα υπήρχε παραλογισμός; ανελευθερία; διχόνοια; Θα υπήρχε φθόνος; Αδικία; Ανισότητα; δυσαρμονία;

Φανταστείτε τώρα να βάζαμε και τις αρχές στη ζωή μας. Δηλαδή αυτές τις προβολές του παραπάνω αξιακού συστήματος ως σημείο αναφοράς του κοινωνικού συστήματος. Θα δημιουργούταν ένα λειτουργικό πλαίσιο με τις παρακάτω αρχές που πηγάζουν από τις αξίες.

Οπότε και οι ΑΡΧΕΣ είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις αξίες και κατηγοριοποιούνται σε ΑΞΙΑΚΕΣ ΑΡΧΕΣ που πηγάζουν από τις αξίες όπως προανέφερα και τις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ που πηγάζουν από το έθος της κοινωνίας.

Υπάρχει αυτό το έθος σήμερα στη κοινωνία; Θα ρωτήσει κάποιος!

Υπάρχει αλλά βρίσκεται κρυμμένο στις αξίες που ανέφερα πριν και το αποτέλεσμα αυτών είναι η ΜΕΣΟΤΗΤΑ και το ΕΘΟΣ.

Άρα για να λειτουργεί μια πόλη, χρειάζεται πολίτες - οπλίτες που θα είναι στη μεσότητα για να δημιουργήσουν αυτές τις συνήθειες που δεν επηρεάζουν κανέναν από το σύνολο.

Γιατί όπως μου σχολίασε και ένας γνωστός:

Σε μια δημοκρατική κοινωνία τα δικαιώματα του κάθε πολίτη σταματάνε εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα τού άλλου... Απλά τα πράγματα!

Θα πω πως δεν είναι και τόσο απλά τα πράγματα, ειδικά την ώρα που ο καθένας εφαρμόζει ένα διαφορετικό αξιακό σύστημα στη ζωή του, παρμένο συνήθως από την οικογένεια του και τα δικά του προσωπικά βιώματα, ή μπορεί στη χειρότερη των περιπτώσεων να μην εφαρμόζει κανένα αξιακό σύστημα. Σε αυτές τις περιπτώσεις πως θα δημιουργηθούν οι συνθήκες για έθος στην κοινωνία;

Οπότε το πρόβλημα είναι η ατομικότητα και η αντίληψη αυτής. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τη δική του ατομικότητα και το δικό του σύστημα αξιών και αρχών ως ιδανικό για την πολιτεία. Σε αυτή τη περίπτωση, η παραπάνω φράση που μου σχολίασε ο φίλος πάει στον περίπατο, γιατί φτιάχνοντας τις δικές του συνήθειες (έθος) ο καθένας δημιουργεί παράλληλα και τα δικά του δικαιώματα που πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση με κάποιου άλλου. Δηλαδή ένας φαύλος κύκλος ματαιοδοξίας και μισαλοδοξίας για τον καθένα από εμάς.

Άρα η λύση για να επαναφέρουμε τις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ είναι να εφαρμόσουμε ένα ΚΟΙΝΟ ΑΞΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που θα ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΟΛΙΤΕΣ με ΑΞΙΕΣ, δηλαδή πολίτες που αποσκοπούν στη ΜΕΣΟΤΗΤΑ και που θα έχουν ΚΟΙΝΟ ΕΘΟΣ στη λειτουργία της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.

Έτσι κανένας δεν θα θεωρεί πως έχει διαφορετικά δικαιώματα από κάποιον άλλο. Εξάλλου ο Έλλην κυρίαρχος ιθαγενής δεν έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως μας λένε. Αλλά ΔΙΚΑΙΑ που του ανήκουν και υποχρέωση να βρίσκεται στη ΜΕΣΌΤΗΤΑ.

Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να λειτουργήσει η ΠΟΛΙΤΕΙΑ. Εν προκειμένου η ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΥΠΩΘΕΙ, ΧΑΡΑΧΘΕΙ να ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΙ από όλα τα δημιουργήματα Ι.